Yüksek lisans ders aşamasında hocamız herbirimize bir konu vererek bir araştırma yapmamızı istemişti. Benim konum "Deyim ve Tiyatroda Deyimin Kullanımı" idi. Başka bir arkadaşımızın ise konusu atasözleriyle ilgiliydi. Hoş bir çalışma olmuştu. Arkadaşımız araştırmasını sunduktan sonra bir münazara yapmıştık; Atasözlerinin geçerliliği hakkında...
Uzun yıllar önce belli koşullardaki neden-sonuç ilişkisini formüle eden bu sözlerin her koşulda kabulünün elbette ki mümkün olmadığı konusunda birleşmiştik. Yani günümüzdeki koşullarda geçerli olmayan atasözleri de bulunmakta. O zamanlarda buna uygun bir dolu atasözü örneği bulmuştuk ama simdi nerden çıktı bu konu diye soracak olursanız, akşamüstü ziyaretime gelen bir dostumla, geleceğe kalıp kalmayacağı belli olmayan yeni -potansiyel- atasözleri hakkındaki konuşmamızı referans gösterebilirim.
Sezen şarkısında, tüm aşklarına selam söylese de büyük bir çoğunluğa göre ayıdan post eski sevgiliden dost olmaz! Hepimizin bu konuda söyleyecek üçbeş lafı vardır elbette ama yine de kendimizi belli bir tarafta buluveririz. Kimi "aa biz medeni insanlarız şekerim, eski sevgilimle arkadaş gibiyiz" derken kimi de "benden uzak Allaha yakın olsun" der. Mungan'a göre, "eski sevgilisiyle bir kahve içebilmeli insan!"... Biz de kafamıza dahası, duygumuza uyanını seçeriz.
Bugün bu konuda konuşurken fark ettim ki Sezen ve Mungan gibi eski aşklarıma selamlar söyleme konusunda bayağı bir kasmışım kendimi. Oysa gerçek duygum bu değilmiş. Bu aymayla birden üzerimden yük kalktı. Eski sevgililerimle kahve mahve içesim yok bugün. Hiçbirini göresim de yok.. Bugün böyle.. Yarın değişir belki.. kusura bakmasın eski sevgililerim, bugün gözümde daha bir eskidiniz... (Umrunuzda olup olmaması bile şu an umrumda değil!)
Uzun yıllar önce belli koşullardaki neden-sonuç ilişkisini formüle eden bu sözlerin her koşulda kabulünün elbette ki mümkün olmadığı konusunda birleşmiştik. Yani günümüzdeki koşullarda geçerli olmayan atasözleri de bulunmakta. O zamanlarda buna uygun bir dolu atasözü örneği bulmuştuk ama simdi nerden çıktı bu konu diye soracak olursanız, akşamüstü ziyaretime gelen bir dostumla, geleceğe kalıp kalmayacağı belli olmayan yeni -potansiyel- atasözleri hakkındaki konuşmamızı referans gösterebilirim.
Sezen şarkısında, tüm aşklarına selam söylese de büyük bir çoğunluğa göre ayıdan post eski sevgiliden dost olmaz! Hepimizin bu konuda söyleyecek üçbeş lafı vardır elbette ama yine de kendimizi belli bir tarafta buluveririz. Kimi "aa biz medeni insanlarız şekerim, eski sevgilimle arkadaş gibiyiz" derken kimi de "benden uzak Allaha yakın olsun" der. Mungan'a göre, "eski sevgilisiyle bir kahve içebilmeli insan!"... Biz de kafamıza dahası, duygumuza uyanını seçeriz.
Bugün bu konuda konuşurken fark ettim ki Sezen ve Mungan gibi eski aşklarıma selamlar söyleme konusunda bayağı bir kasmışım kendimi. Oysa gerçek duygum bu değilmiş. Bu aymayla birden üzerimden yük kalktı. Eski sevgililerimle kahve mahve içesim yok bugün. Hiçbirini göresim de yok.. Bugün böyle.. Yarın değişir belki.. kusura bakmasın eski sevgililerim, bugün gözümde daha bir eskidiniz... (Umrunuzda olup olmaması bile şu an umrumda değil!)
